Choć skończyła się wojna, oni dalej walczyli. Później
nazwano ich "żołnierzami wyklętymi"
Dla komunistów i popłuczyn po prl-u tak
My nie mieliśmy nigdy wątpliwości, kto umiłował OJCZYZNĘ
Kto dla niej oddał życie
Dla komunistów i popłuczyn po prl-u tak
My nie mieliśmy nigdy wątpliwości, kto umiłował OJCZYZNĘ
Kto dla niej oddał życie
WYKLĘTYM
Zaszumiałaś, Polsko, biało-czerwonymi
skrzydłami
Dumnym orłem zawisłaś tam, hen, pod
obłokami,
Pieśń żołnierska, co czyn Twych
bohaterów sławi,
Odbiła się echem od morza aż do Tater
grani.
Co za siła jest w Tobie, Polsko,
Ojczyzno moja,
że wciąż uparcie i dumnie powstajesz z
swych kolan
Niejedną bolesną i krwawą naznaczona
blizną,
Gwiaździstym diamentem w popiołach
jaśniejesz, Ojczyzno
Tylu mocarzy zdradziecko pognębić Cię
chciało
Naród zniemczyć, zbolszewić, lecz się
nie udało.
Rozrywali Cię w strzępy,bili, strzelali
w tył głowy
Matka Boska Katyńska zna dobrze tę straszliwą
opowieść...
Bóg, Honor ,Ojczyzna - te słowa święte,
sprawę świętą
W sercu wyryte miała Armia, nazwana
Wyklętą.
Tej świętości w kolebce uczyli ich
ojcowie,
Z matki mlekiem wyssali pacierz w
polskiej mowie.
Że trwali mężnie do końca na straży wolności
Wybito im zęby, bandytami nazwano,
połamano kości
Wrzucono do dołów z wapnem, przysypano
śmieciami,
Opluto, skazano na hańbę i wieczną
niepamięć.
Dzisiaj, po latach, prawda spod ziemi
wyziera
Układa się w strofy pieśni o wielkich
bohaterach
O Roju, Pileckim, Ince, Fieldorfie,
Łupaszce...
Że zachowali się jak trzeba - w naszych
sercach - na zawsze...
I niech Polska wciąż szumi biało -
czerwonymi skrzydłami,
Biały orzeł niech dumnie szybuje hen,
pod obłokami.
Pieśń żołnierska, co czyn naszych
Bohaterów sławi,
Niech odbija się echem od morza aż do
Tater grani...
