Rotmistrz Pilecki

Dziś mija 70 rocznica śmierci bohatera Polski rotmistrza Pileckiego w bestialski sposób pozbawiony życia przez sługusów sowietów- wyjątkowych zwyrodnialców

https://www.youtube.com/watch?v=wONqrVnmFyw

Nikt nie zrobił tego, co ten polski żołnierz,
dlatego całemu światu trzeba go przypomnieć.
On tysiąc dni kieruje konspiracją w piekle,
aż zadrwi z diabła i z raportem ucieknie.
Czemu nas o Tobie w szkole nie uczyli?
Ktoś bardzo nie chciał, by w tym kraju ludzie dumni byli!
Czas byśmy wreszcie grzech niewiedzy zmyli,
to my, młodzi Polacy, przed Tobą czoła chylimy!
Twoje życie kłam zadaje tym, co z Polski pragną szydzić,
wrogowie narodu innym chcą Polskę obrzydzić.
Ty poszedłeś sam do Auschwitz, gdy świat milczał obojętnie,
my o rotmistrzu pamiętamy, a niech cały świat się wstydzi!
Ty stworzyłeś ruch oporu tam, gdzie śmierć jak okruch chleba,
dla Ciebie najważniejsza była pomoc dla człowieka.
W Twoich raportach nie ma śladu nienawiści,
Nie chęć zemsty była w Tobie, tylko miłość do Ojczyzny.
Gdy pojmali Ciebie zdrajcy piszesz wierszowany list,
mówisz, że przy ich torturach Oświęcim to było nic.
I choć wiesz, że możesz zginąć lub za kraj w celi gnić,
wolisz tak, niż zdradzić Polskę i z tą raną w sercu żyć.

To imię i nazwisko winno znać każde dziecko!
Przypomnijmy o rotmistrzu – trzeba dać świadectwo!
Czy widzieliście ten proces, tą intrygę zdradziecką?!
Przypomnijmy o rotmistrzu – trzeba dać świadectwo!
On ośmieszył niemców brawurową swą ucieczką!
Przypomnijmy o rotmistrzu – trzeba dać świadectwo!
On za Polskę walczył z armią bolszewicką i niemiecką!
Przypomnijmy o rotmistrzu – trzeba dać świadectwo!

Kiedy ranne wstają zorze, gdy świadomość sen przenika,
myślę o przeszłości i o tym, co z niej wynika.
Dzisiaj media i elity polityczne – niby polskie,
dokładają ciągle starań, żeby zakłamać historię.
On swym sercem i czynami zasłużył na wieczną glorię,
on poświęcił się i walczył, nigdy nie chciał nic dla siebie.
On, by raport z Oświęcimia wiarygodny przynieść,
poszedł prosto na łapankę, by dać pojmać się i wywieźć.
Po ucieczce, w Powstaniu walczącej Warszawie służy,
później niewola i Włochy, lecz on i tak pragnie wrócić.
W sądzie haniebny teatrzyk, zamęczony, rozstrzelany,
jak inni bohaterowie na śmietniku pogrzebany.
„Gdzie postawić mu nagrobek?” – pyta ludzi grupa wąska,
gdy pomnikiem dla rotmistrza winna dziś być cała Polska.
On stał wyprostowany przed tymi, co na kolanach,
potrójny wyrok śmierci nie dał rady go złamać.
O świcie ostatnia droga, pusta się zamyka cela,
kat na usługach zdrajców do bohatera strzela.
W miejscu rodzinnego domu pozostała gładka ziemia,
po cichu jego zwłoki wywozili z więzienia.
Zmienili bieg strumienia, powycinali drzewa,
czemu żaden celebryta o nim nie zaśpiewa?
Teraz rzecz, która się laikom wyda nie do wiary:
Jego kaci w wolnej Polsce uniknęli kary!

To imię i nazwisko winno znać każde dziecko!
Przypomnijmy o rotmistrzu – trzeba dać świadectwo!
Czy widzieliście ten proces, tą intrygę zdradziecką?!
Przypomnijmy o rotmistrzu – trzeba dać świadectwo!
On ośmieszył hitlerowców brawurową swą ucieczką!
Przypomnijmy o rotmistrzu – trzeba dać świadectwo!
On za Polskę walczył z armią bolszewicką i niemiecką!
Przypomnijmy o rotmistrzu – trzeba dać świadectwo!  

Pożegnanie księdza - proboszcza Piotra Wiśniewskiego

Z dniem 15 czerwca z Sanktuarium Najświętszej Matki- Królowej Polski odchodzi ksiądz-proboszcz tej parafii o. Piotr Wiśniewski

Ksiądz, z którego inicjatywy co trzeci poniedziałek każdego miesiąca odbywały się msze za Ojczyznę

Ksiądz, który po Mszy Świętej za Ojczyznę organizował spotkania z politykami i nie tylko

Ksiądz, za którego przyzwoleniem Klub nasz wielokrotnie koncertował z różnych okazji 

Ksiądz, dla którego w posłudze  BÓG-HONOR-OJCZYZNA było bezwarunkowe 

Ksiądz którego nam będzie brakowało

Bóg zapłać za te lekcje miłości do Boga i za lekcje miłości do Ojczyzny

KLUB GAZETY POLSKIEJ ELBLĄG II im. LECHA KACZYŃSKIEGO

Jubileusz 90 lat Wielkiego Polaka - Patrioty Księdza Infułata MIECZYSŁAWA JÓZEFCZYKA

Jubileusz 90 lat Wielkiego Polaka - Patrioty Księdza Infułata MIECZYSŁAWA JÓZEFCZYKA

Na ręce czcigodnego Jubilata KLUB GAZETY POLSKIEJ ELBLĄG II im. LECHA KACZYŃSKIEGO składa najserdeczniejsze życzenia, zdrowia i przede wszystkim dalszej owocnej pracy na rzecz ukochanej Ojczyzny

BÓG zapłać za wszystko, oczekujemy więcej

Jubileusz urodzin Wielkiego Polaka. – Kto wie, a może uświadamia sobie o jego wspaniałej przeszłości, nie znaliśmy tych faktów. Ale podświadomie wiemy, że jest to ktoś  Kapłan przez duże K

Ksiądz jubilat urodził się w 1928 roku 15 maja w Bieszczadach, ale całe niemal swoje życie kapłańskie związał z Warmią i Mazurami. Olbrzymią jego część poświęcił zaś Elblągowi. Nie ma chyba w naszym mieście osoby, która nie znałaby ks. infułata Mieczysława Józefczyka.

Mieczysław Józefczyk, Absolwent Wyższego Seminarium Duchownego Hosianum w Olsztynie, święcenia kapłańskie w 1950, doktorat z socjologii religii na Akademii Teologii Katolickiej (1978), infułat (1989).

1942-1944 uczeń legalnej Handelsschule (szkoła handlowa) i nielegalnego gimnazjum w Sochaczewie. Od VIII 1943 w AK Okręg Warszawa, uczestnik powstania warszawskiego. 1945-1946 działacz harcerski w Olsztynie, kwatermistrz chorągwi ZHP. Od 1945 w WiN, w 1947 w ukryciu; objęty amnestią. 1951-1952 wikariusz w parafii św. Józefa w Morągu, 1952-1958 proboszcz parafii św. Piotra i Pawła w Dubeninkach, 1958-1963 parafii Narodzenia NMP w Wieliczkach, 1963-1968 parafii św. Piotra i Pawła w Węgorzewie, 1968-2005 parafii św. Mikołaja w Elblągu, dziekan elbląski.

W VIII 1980 wspierał strajkujących pracowników zakładów elbląskich (opieka duszpasterska, pomoc finansowa), od jesieni 1980 kapelan „S” Regionu Elbląskiego.

12/13-23 XII 1981 ukrywał na plebanii działaczy „S”; wielokrotnie interweniował u władz woj. i wojskowych w obronie aresztowanych i więzionych, żądał zwolnienia internowanych; w I 1982 wysłał listę internowanych do Amnesty International. W 1981 mianowany przez biskupa warmińskiego kapelanem ludzi pracy w Elblągu. Wygłaszał patriotyczne kazania. 1985-1988 uczestnik dorocznych pielgrzymek na Jasną Górę. Organizował pomoc materialną dla potrzebujących, sprowadzał i rozdzielał dary z Norwegii i Holandii, udostępniał pomieszczenia plebanii na spotkania i prelekcje działaczy „S”, spotkania z aktorami i ludźmi kultury.

W XI 1989 tzw. nieznani sprawcy zdemolowali jego mieszkanie, prawdopodobnie mszcząc się za to, że wskazał ślady wiodące do morderców ks. Sylwestra Zycha. 1987-1992 wikariusz biskupi diecezji warmińskiej na woj. elbląskie, 1992-2005 wikariusz generalny diecezji elbląskiej. Inicjator powołania 8 nowych parafii w Elblągu, organizator Studium Teologicznego i KIK tamże. 1992-2008 diecezjalny konserwator zabytków.

Honorowy Obywatel Elbląga (1994), od 1995 honorowy członek „S”, oficer rezerwy AK, odznaczany, m.in. Warszawskim Krzyżem Powstańczym (przez Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej, 1993) oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2008), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2015).

Klub Gazety Polskiej  Elbląg II im Lecha Kaczyńskiego uczestniczył w uroczystościach z okazji 90 lat księdza Infułata 

MIECZYSŁAWA JÓZEFCZYKA

Konstytucja 3-maja

1791r. Uchwalenie I w Europie II w swiecie Konstytucji 

Konstytucja 3 Maja z 1791 roku była jedną z najważniejszych ustaw w Polsce. Była ona drugą konstytucją w świecie - po Konstytucji Stanów Zjednoczonych z 1787 r. - spisaną ustawą tego typu . Konstytucja była próbą radykalnego uzdrowienia państwa i wyeliminowania wpływów obcych mocarstw, czego dalszą konsekwencją była wojna w obronie konstytucji i kolejne rozbiory. Konstytucję 3 Maja uchwalono w najbardziej sprzyjających dla uchwalenia pierwszych dniach maja, gdyż większość posłów opozycji, sprzeciwiających się konstytucji była jeszcze na urlopie wielkanocnym. Aby nic nie przeszkodziło w uchwaleniu ustawy, zdecydowano złamać obowiązujący w sejmie zwyczaj, który nakazywał wcześniejsze ogłoszenie projektu. Po siedmiogodzinnych obradach, ignorując protesty opozycji, konstytucję przyjął sejm a następnie podpisał król. Autorami Konstytucji 3 Maja byli : król Stanisław August Poniatowski , Ignacy Potocki , Hugo Kołłątaj , któremu przypisuje się ostateczną jej redakcje. 

Konstytucja 3 maja 1791r. dokonywała zasadniczej przemiany przestarzałego ustroju politycznego Rzeczpospolitej. Zgodnie z duchem Oświecenia wprowadziła podział władzy na ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą. Uchwalona przez Sejm Czteroletni jako "Ustawa Rządowa", Konstytucja wprowadzała w Rzeczpospolitej wolności wyzwania, jednak religią panującą pozostawał katolicyzm. Na mocy Konstytucji 3 maja zmieniono również następujące elementy: Polska stała się monarchią parlamentarną, Likwidacji uległa odrębność urzędów Polski i Litwy; Zniesiono liberum veto wolne elekcje, konfederacje; Decyzje sejmu będą wiążące dla sejmików wojewódzkich; Sejm składał się z dwóch izb - wybierany będzie na dwuletnią kadencję; Głową rządu stawał się król - jego decyzje, by weszły w życie, wymagały kontrasygnaty ministrów, którzy z kolei byli odpowiedzialni przed sejmem. 

Chłopi przeszli pod opiekę rządu. Według artykułu Czwartego („Chłopi włościanie”) „odtąd jakiekolwiek swobody, nadania, lub umowy dziedzice z włościanami dóbr swoich autentycznie ułożyli, czyli by te swobody, nadania i umowy były z gromadami, czyli też z każdym osobno wsi mieszkańcem zrobione, będą stanowić wspólny i wzajemny obowiązek, podług rzetelnego znaczenia warunków i opisu zawartego w takowych nadaniach i umowach, pod opiekę rządu krajowego podpadający.

” Rzemieślników i kupców obcego pochodzenia zachęcano przez zapewnienie im wielu swobód do osiedlenia się w Polsce.

Jeżeli zaś chodzi o szlachtę, ustawa rządowa gwarantowała "stanowi szlacheckiemu wszystkie swobody , wolności , prerogatywy i pierwszeństwo w życiu prywatnym i publicznym" . Ale szlachta o której tu mowa - to "ziemianie", a więc właściciele majątków . Zabezpieczono szlachcie nietykalność osobistą, i własnościową, w szczególności środków i narzędzi produkcyjnych .Ustawa zwalniała szlachtę od kwaterunku wojskowego . Utrzymana została zwierzchność dominialna szlachty nad chłopstwem. Szlachtę nie osiadłą oraz czynszową odsunięto od wpływu na sprawy publiczne, pozbawiając ją prawa udziału w sejmikach. Utrzymano zasadę, że świeże szlachectwo nie daje jeszcze w pierwszym i drugim pokoleniu prawa piastowania wyższych urzędów . Konstytucja 3 Maja i dalsze ustawodawstwo Sejmu Czteroletniego utrzymały zatem w obrębie państwa feudalnego ustrój stanowy, ale przegrody stanowe uczyniły mniej rygorystycznymi niż dotąd . Szlachectwo miało się odtąd łączyć nie tylko z urodzeniem, ale i z własnością ziemi oraz funkcją społeczną. 

Jak każde wielkie wydarzenie, Konstytucję Trzeciego Maja hucznie obchodzono.
Stulecie uchwalenia Konstytucji uświęcone zostało licznymi obchodami w Galicji; w Warszawie pod zaborem rosyjskim i w zaborze pruskim nie mogło być należycie uczczone. Duże znaczenie miała ekspozycja we Lwowie w 1891 r. jednego z ostatnich wielkich dzieł Jana Matejki – Konstytucja 3 Maja, które artysta przeznaczył dla Sali Sejmowej Zamku Królewskiego w przyszłej niepodległej Rzeczypospolitej. Zachował się również opis obchodów stulecia uchwalenia Konstytucji 3 maja w 1891 r., które odbyły się w Krzeszowicach. Była to okazała uroczystość. Rozpoczęły ją salwy z moździerzy, które poprzedziły nabożeństwo odprawione w kościele parafialnym o dziewiątej rano przez ks. Józefa Slosarczyka. O godzinie osiemnastej w sali łazienkowej, przystrojonej w godło narodowe, odczyt do licznie zebranych mieszkańców Krzeszowic wygłosił Walery Krawczyński, kandydat notarialny. Chór dziecięcy odśpiewał pieśni patriotyczne. W komitecie obchodów rocznicy byli także miejscowi Żydzi – Maurycy Buchsbaum i Daniel Hoffman, którzy zorganizowali z tej okazji modły w bożnicy i odczyt historyczny. 
125 rocznica Konstytucji wypadła w czasie pierwszej wojny światowej, w 1916 r., gdy Warszawa i Królestwo Polskie znajdowały się już pod okupacją niemiecka, umożliwiającą nawiązanie do niepodległej tradycji Rzeczypospolitej. Dzień 3 maja 1916 r. święcony był uroczyście, ukazały się liczne publikacje popularne, przybliżające opinii publicznej tradycję Ustawy Rządowej. Odzyskanie niepodległości stało się dla rocznicy uchwalenia Konstytucji wydarzeniem szczególnej wagi – 29 kwietnia 1919 r. sejm uchwalił uznanie dnia 3 Maja za święto państwowe. W okresie międzywojennym uroczystości trzeciomajowe odbywały się w Krzeszowicach pod patronatem miejscowych władz i proboszcza. Na rynku licznie gromadzili się mieszkańców, np. 3 maja 1933 r. w obchodach wzięło udział 1200 ludzi. 

Niestety, po zakończeniu drugiej wojnie światowej okazało się niemożliwe utrzymanie trzeciego maja jako święta państwowego obok Święta Pracy obchodzonego pierwszego maja. Obchody trzeciomajowe w 1945 r. przebiegły w Krzeszowicach bez zakłóceń. Natomiast w 1946 r. licznie zgromadzonych uczestników uroczystości rozpędzała milicja. Ludowcy, którzy w liczbie około trzydziestu przybyli na koniach, nie pozwolili wypędzić się z miasta. Na czele z Józefem Kurdzielem długo manifestowali i przejeżdżali przez wszystkie ulice Krzeszowic. Uroczystości, które odbyły się w 1947 r. również miały burzliwy przebieg. Milicja rozpędziła zgromadzonych. Następnie przeprowadzono rewizje u uczestników manifestacji, część z nich została aresztowana i osadzona w areszcie w Chrzanowie. Przywrócenie święta 3 Maja nastąpiło dopiero 6 kwietnia 1990 r. 
W dniu dzisiejszym Trzeci Maj zajmuje drugie miejsce zaraz po Jedenastym Listopada. Święto przypomina nam wysiłki patriotów, którzy podjęli się trudnego zadania reformy państwa chylącego się ku upadkowi. Dostarcza nam też wiele wzorów do naśladowania, daje przykłady zachowań patriotycznych.

Święto Maryjne 3 maja

Święta Maryja- Matka JEZUSA CHRYSTUSA     KRÓLOWA POLSKI

3 maja Kościół katolicki w Polsce obchodzi uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski. Nawiązuje ona do ważnych wydarzeń z historii Polski: obrony Jasnej Góry przed Szwedami w 1655 r., ślubów króla Jana Kazimierza - powierzenia królestwa opiece Matki Bożej, a także do uchwalenia Konstytucji 3 Maja.

Uroczystość została ustanowiona na prośbę biskupów polskich po odzyskaniu niepodległości po I wojnie światowej. Oficjalnie święto obchodzone jest od 1923 r. W 1920 r. zatwierdził je dla Kościoła w Polsce papież Benedykt XV. Po reformie liturgicznej w 1969 r. święto zostało podniesione do rangi uroczystości.

Święto wyraża wiarę narodu w szczególną opiekę Bożą, jakiej Polacy doświadczali i doświadczają za pośrednictwem Maryi. Jej kult jako Królowej Polski jest bardzo stary. Przykładem może być "Bogurodzica", najstarsza polska pieśń religijna, która przez wieki pełniła rolę narodowego hymnu.

W czasie najazdu szwedzkiego, 1 kwietnia 1656 r. w katedrze lwowskiej, przed cudownym wizerunkiem Matki Bożej Łaskawej, król Jan Kazimierz złożył uroczyste Śluby, w których m.in. zobowiązywał się szerzyć cześć Maryi, wystarać się u papieża o pozwolenie na obchodzenie Jej święta jako Królowej Korony Polskiej, a także zająć się losem chłopów i zaprowadzić w państwie sprawiedliwość społeczną.

Temu uroczystemu wydarzeniu towarzyszyło odśpiewanie litanii do Najświętszej Panny. Nuncjusz apostolski dodał do tej modlitwy wezwanie "Królowo Korony Polskiej, módl się za nami", które zgromadzeni biskupi i senatorowie trzykrotnie powtórzyli.

Szczególne związanie kultu Maryi, Królowej Korony Polskiej, z Jasną Górą nastąpiło 8 września 1717 r., kiedy to dokonano koronacji jasnogórskiego obrazu, co uznano za koronację Maryi na Królową Polski.

Wezwanie "Królowo Polski" zostało na stałe wpisane do litanii loretańskiej w 1908 r., kiedy zezwolił na to papież Pius X. W tym samym roku ustanowił on też święto Królowej Polski dla diecezji lwowskiej.

Po uzyskaniu niepodległości przez Polskę biskupi zwrócili się do Stolicy Apostolskiej z prośbą rozszerzenia tego święta na cały kraj. Jako datę zaproponowano dzień 3 maja, na pamiątkę pierwszej polskiej Konstytucji, która realizowała część ślubowań króla Jana Kazimierza. Święto zatwierdzone zostało oficjalnie w 1920 r. przez papieża Benedykta XV.

W 300. rocznicę królewskich ślubów, nową ich wersję opracował przebywający wówczas w miejscu internowania Prymas Polski kard. Stefan Wyszyński.

Jasnogórskie Śluby Narodu - po uwolnieniu Prymasa - złożył uroczyście na Jasnej Górze Episkopat Polski 26 sierpnia 1956 r. w uroczystość Matki Boskiej Częstochowskiej w obecności miliona wiernych. 10 lat później, 3 maja 1966 r. tam właśnie odbyły się centralne uroczystości milenijne chrztu Polski. Dokonano wówczas aktu zawierzenia Matce Bożej i powierzenia narodu polskiego Jej opiece na kolejne 1000 lat.

Dokładnie dziś mija 50 lat od wypowiedzenia na Jasnej Górze Milenijnego Aktu Oddania Polski w Macierzyńską Niewolę Miłości za Wolność Kościoła w Polsce i na świecie.

„Bogarodzica Dziewica 

Maryja włada po 

macierzyńsku całym tu 

światem, jak w 

szczęśliwości niebieskiej 

dzierży koronę królewskiej chwały” – 

papież Pius XII.