Kacper – Melchior - Baltazar
Trzech Króli to w istocie potoczna
nazwa Objawienia Pańskiego, święta które ma uczcić objawienie się Boga swoim
wyznawcom.
Dlatego w początkach chrześcijaństwa
to właśnie 6 stycznia był świętem Bożego Narodzenia.
W późniejszych czasach święto
objawienia zostało interpretowane jako przedstawienie się Boga całemu światu, a
więc również ludom nie
Żydowskim i pogańskim.
Tak zwaną resztę świata symbolizują
właśnie trzej mędrcy (jeden z nich jest czarnoskóry), przybywający złożyć hołd
Chrystusowi, który jest zbawicielem wszystkich – ponad podziałami.
Królowie wiozą ze sobą dary: mirrę,
kadzidło i złoto. Do dziś nie została rozstrzygnięta kwestia symboliki
poszczególnych podarków.
Mirra była znana jako środek
uzdrawiający, kadzidło może nawiązywać do czasu głębokiej modlitwy, która
wędruje do Boga, a złoto – jak wiadomo – powszechnie przynależało bóstwu.
Od XVIII wieku w kościele katolickim
obecny jest zwyczaj święcenia kredy, która następnie na drzwiach wejściowych do
domostw zapisuje się litery „K + M + B” oraz bieżący rok.
Zapis ten jest często błędnie
odczytywany jako pierwsze litery imion mędrców: Kacper, Melchior, Baltazar. W
istocie jednak jest niepoprawną wersją łacińskiego Christus Mansionem Benedicat
(„Niech Chrystus błogosławi temu domowi”).
