Jak co roku obchodzimy rocznicę smutną Rzezi Wołynia
dokonanej na naszych rodakach przez zbrodniarzy ukraińskich. To dzięki naszej
inicjatywie naszego klubu od 2015r. składamy tam kwiaty w imię Pamięci o tej
strasznej zbrodni. Byli z nami od początku członkowie Ligi Obrony Suwerenności. Co roku dołączało coraz więcej uczestników, to dobrze.
Prawo i Sprawiedliwość dołączyło do tych obchodów kilka lat później.
Nasz klub Gazety Polskiej Elbląg II im Lecha
Kaczyńskiego jako inicjator sprzed lat tej uroczystości
mordu ludności polskiej WOŁYNIA
był i będzie zawsze zabiegał o pamięć
przy okazji również innych ważnych rocznic
CZEŚĆ
I CHWAŁA BOHATEROM
Wieczny odpoczynek racz im dać, Panie,
A światłość wiekuista niechaj im świeci.
Niech odpoczywają w pokoju wiecznym.
Amen.
Niech odpoczywają w pokoju wiecznym.
Amen.
11 lipca 1943 roku rozpoczęła się masowa akcja przeciwko ludności polskiej
przeprowadzona przez Ukraińską Powstańczą Armię na Wołyniu. Wydarzenia te
nazwano później rzezią wołyńską.
Antypolskie działania ukraińskich nacjonalistów
W 1939 roku na Wołyniu istniały antypolskie grupy, w skład których wchodzili Ukraińcy. Po ataku ZSRR na Polskę 17 września wymierzone przeciw Polakom akcje zaczęły się nasilać, a ich liczba i rozmiary wzrosły jeszcze po wybuchu wojny między Niemcami a ZSRR i zajęciu dawnych Kresów Rzeczypospolitej przez III Rzeszę w 1941 roku.
Jesienią 1942 roku swoją działalność
rozpoczęła Ukraińska Powstańcza Armia (UPA) – formacja zbrojna walcząca o
niepodległość Ukrainy. Celem jej ataków od początku stali się mieszkający na
Wołyniu Polacy. UPA wraz z OUN (Organizacją Ukraińskich Nacjonalistów) są
współodpowiedzialne za mordowanie polskiej ludności cywilnej. Koncentracja
działań antypolskich miała miejsce latem 1943 roku.
Nacjonaliści ukraińscy przekonywali, że
nadszedł odpowiedni moment dla wywalczenia niepodległej Ukrainy, ale główną
przeszkodą są Polacy i dopóki choć jeden będzie żył na ukraińskiej ziemi, to
nie uda się zdobyć samodzielnego państwa.
Wołyń 1943
Masowe mordy
Masowa akcja przeciwko ludności polskiej
rozpoczęła się 11 lipca 1943 roku. Tego dnia o świcie oddziały UPA otoczyły i
zaatakowały 99 wsi i osad polskich w trzech powiatach: kowelskim, horochowskim
i włodzimierskim. Rzeź rozpoczęła się około godziny 3 rano atakiem na polską
wieś Gurów, w której z 480 mieszkańców ocalało tylko 70 osób.
Tego samego dnia 20 nacjonalistów
ukraińskich wtargnęło w czasie mszy świętej do kościoła w Porycku. W ciągu 30
minut zabili około stu osób, w tym dzieci, kobiety i starców. Bandyci
wymordowali wówczas wszystkich mieszkańców Porycka - łącznie około 200 osób.
Inne zaatakowane osady to między innymi: Wygranka, Nowiny, Orzeszyn, Romanówka
i Swojczów.
Ataki dokonane 11 lipca 1943 były jednymi z najbardziej okrutnych i krwawych mordów, jakich dopuścili
się nacjonaliści ukraińscy w latach 1942-1944.
Rzeź wołyńska oznacza szereg ludobójczych
akcji dokonanych przez UPA i miejscowych chłopów, skierowanych przeciwko
ludności polskiej i czeskiej zamieszkującej Wołyń oraz odwetowych akcji
partyzantki polskiej.
W ciągu lipca 1943 roku oddziały UPA
przeprowadziły ok. 530 napadów. Pod hasłem "Śmierć Lachom" w
bestialski sposób wymordowano wówczas kilkanaście tysięcy Polaków.
Określenie liczby osób, które zginęły
podczas rzezi wołyńskiej, jest trudne. Szacuje się, że straty polskie na
Wołyniu wyniosły około 60 tys. pomordowanych. Strona ukraińska wskazuje na 10
do 20 tys. ofiar wśród Ukraińców, przy czym część z nich zginęła w prowadzonych
wtedy akcjach odwetowych polskiej partyzantki, część zaś z rąk UPA za pomoc
udzielaną Polakom lub odmowę przyłączenia się do oprawców.
